اندر فواید کدو حلوایی

بتاکاروتن

کدو حلوایی حاوی میزان بالایی رنگدانه بتاکاروتن است. این رنگدانه به پیشگیری از بروز آکنه، سرطان و دژنراسیون ماکولای چشم پیشگیری می کند. 250 گرم (یک لیوان) کدو حلوایی پخته شده 8.5 میلی گرم بتاکاروتن دارد که میزان قابل توجهی می باشد. این ترکیب برای پوست و بهبود وضعیت آن نیز مفید است.

فیبرها

کدوحلوایی حاوی فیبرهای محلول در آب است که به کاهش کلسترول بد کمک می کنند. فیبرهای غیرمحلول در آب موجود در این ماده غذایی نیز معده را پر کرده و احساس سیری ایجاد می کند. این فیبرها با یبوست نیز مقابله می کنند.

لوتئین

کدو حلوایی منبع مهم کاروتنوئیدها از جمله لوتئین است که از بروز دژنراسیون ماکولای چشم و نیز از آب مروارید و سرطان کولون پیشگیری به عمل می آورد.

منیزیم

با مصرف یک لیوان یعنی معادل حدود 250 گرم کدو حلوایی پخته شده به میزان زیادی ویتامین B جذب بدن می شود. این ویتامین نیز برای تحریک عملکرد مغز مفید بوده و باعث بهبود خلق و خوی و تقویت حافظه می شود

کدوحلوایی غنی از منیزیم است. این ماده معدنی برای تسکین آلرژی ها، آسم، سلامت قلب و عروق، کنترل فشارخون، برطرف کردن سنگ کلیه و کاهش سندرم پیش از قاعدگی مفید است.

پتاسیم

کدو حلوایی به عنوان یک ماده غذایی غنی از این ماده معدنی باعث کاهش خطر ابتلا به پرفشار خون، سنگ کلیه و سکته مغزی می شود. این ماده غذایی به میزان زیادی پتاسیم دارد و برای بدن مفید است.

تیامین

با مصرف یک لیوان یعنی معادل حدود 250 گرم کدو حلوایی پخته شده به میزان زیادی ویتامین B جذب بدن می شود. این ویتامین نیز برای تحریک عملکرد مغز مفید بوده و باعث بهبود خلق و خوی و تقویت حافظه می شود.

ویتامین B6

کدو حلوایی تأمین کننده میزان زیادی ویتامین B6 برای بدن است. این ویتامین به کاهش بیماری های قلبی و همچنین افسردگی کمک می کند. 250 گرم کدوحلوایی پخته شده حدود 0.4 میلی گرم ویتامین B6 دارد. قابل ذکر است که آب پز کردن کدوحلوایی باعث از بین رفتن ویتامین B آن خواهد شد.

ویتامین C

ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است که از ابتلا به آب مروارید و بیماری های مزمن پیشگیری می کند. کدو حلوایی بهترین منبع ویتامین C است. یک لیوان معادل 250 گرم کدو حلوایی 31 میلی گرم ویتامین C به بدن می رساند که میزان بسیار بالایی است.

توصیه مهم در مورد خرید روغن زیتون

رئیس انستیتو تغذیه و صنایع غذایی کشور گفت : در کشور ما بر اساس قوانین وضع شده مجوز تولید و فروش روغن پومیس وجود ندارد و هر روغنی که با نام پومیس زیتون در کشور مشاهده شود غیر مجاز و قاچاق است .

 دکتر هدایت حسینی در رابطه با سرطان زا بودن روغن های پومیس گفت : این نوع روغن ، روغن خوراکی محسوب نمی شود و معمولا برای برخی ار محصولات آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد اما در رابطه با سرطان زا بودن روغن های پومیس باید تحقیقات بیشتری صورت گیرد.
وی در ادامه بیان کرد : این روغن با تفاله های زیتون تهیه می شود و طی مراحل مختلف حّلال های هگزان فراوانی به آن افزوده شده و سپس تحت حرارت بالا روغن آن را استخراج می کنند و به اسم روغن زیتون خوراکی به فروش می رسانند، درحالی که به دلیل همان حّلال موجود در روغن ،ممکن است موجوب سرطان شود و سلامتی مصرف کنندگان را تهدید می کند.
حسینی در ادامه بیان کرد : در کشور ما بر اساس قوانین وضع شده مجوز تولید و فروش روغن پومیس وجود ندارد و هر روغنی که با نام پومیس زیتون در کشور مشاهده شود غیر مجاز و قاچاق است . توصیه می شود مصرف کنندگان روغن زیتون هایی را خریداری کنند که تولید داخل باشد یا مجوز وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو روی آن ذکر شده باشد لذا وزارت بهداشت روی کنترل و کیفیت این روغن ها نظارت دارد و استفاده از ان ها بلامانع است .
به گفته او هیچگونه مجوزی برای واردات این نوع روغن برای مصارف خوراکی صادر نشده است و کلیه روغن های تفاله زیتون (پومیس)موجود در بازار قاچاق و غیر مجاز هستند و توصیه ما به مردم این است که کالاهای قاچاق به هیچ عنوان خریداری نکنند چرا که ممکن است جان خود و خانوادشان را به خطر بیاندازند .
رئیس انستیتو تغذیه و صنایع غذایی کشور در پاسخ به این پرسش که آیا وزارت بهداشت نظارتی روی این محصولات قاچاق دارد گفت : بله ، وزارت بهداشت نیز در ارزیابی ها و بازرسی هایی که انجام می دهد با کمک دستگاه قضایی بخش عمده ای از کالاهای قاچاق را جمع آوری می کند اما به هرحال بخشی از این کالاهای قاچاق ناخواسته وارد کشور می شوند به همین سبب بسیار تاکید می کنیم که مردم دقت داشته باشند محصولاتی که مجوز و علامت وزارت بهداشت روی آن حک نشده است را خریداری و مصرف نکند .

بهترین زمان غذا خوردن برای لاغر شدن

شاید شما هم فکر می کنید برای کنترل وزن باید مراقب نوع غذایی که می خورید باشید، اما همیشه چیزی که می خورید مهم نیست بلکه زمان صرف آن نیز عامل مهمی در کنترل وزن شما است.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از شفقنا، افرادی که تمام وعده های غذایی خود را در ابتدای عصر تمام می کنند نوسانات کمتری را در گرسنگی تجربه کرده و چربی بیشتری را در مقایسه با کسانی که تمام طول روز در حال خوردن هستند می سوزانند.

این یافته مهم که نتیجه تحقیقی در دانشگاه آلابامای بیرمنگام است نشان می دهد که زمان بندی کالری های مصرفی واقعاً اهمیت دارد. حتی اگر زمان بندی وعده های غذایی خود را تغییر نمی دهید دست کم سعی کنید حتماً تا روشنایی روز آخرین وعده را میل کنید. شاید همه نتوانند همیشه رژیم غذایی خود را عوض کنند اما بیشتر افراد تا حدی بر زمان صرف غذا یا میزان غذایی که در هر وعده میل می کنند کنترل دارند.

اما دلیل اهمیت زمان بندی برای وعده های غذایی به خاطر وجود ساعت زیستی در بدن است که چرخه ای 24 ساعته را پیش می گیرد و کارهای معینی را در زمان های متفاوتی از روز به نحو بهتری انجام می دهد. مثلاً می دانیم که بهترین کنترل قند خون صبح ها اتفاق می افتد و به هنگام غذا خوردن انرژی که برای هضم غذا صرف می شود در صبح ها کمی بیشتر است.

این یافته ها که روی موش ها آزمایش شده بود در مورد 11 نفر نیز تأیید شد. به طوری که این افراد دو برنامه غذایی متفاوت را به مدت چهار روز در پیش گرفتند. در یکی از برنامه ها تمام غذا را میان ساعات 8 صبح و 2 بعد از ظهر خوردند و در دیگری برنامه متداول تری را انجام دادند یعنی از 8 صبح تا 8 شب. میزان کالری مصرفی نیز در هر دو برنامه یکسان بود.

این تغییرات بر میزان کالری که سوزاندند تأثیری نداشت اما وقتی شرکت کنندگان تمام غذای خود را زودتر تمام کرده بودند 6 درصد چربی بیشتری سوزاندند و سطح گرسنگی شان هم با وجود 18 ساعت بی غذا ماندن بین شام و صبحانه تغییری نکرد. شاید یکی از دلایل این اتفاق این باشد که وقتی بدن شما متوجه شود که تمام کالری های موردنیاز روز را به دست آورده است دیگر نیاز به گرسنه شدن ندارد.

بهترین زمان غذا خوردن برای لاغر شدن

شاید شما هم فکر می کنید برای کنترل وزن باید مراقب نوع غذایی که می خورید باشید، اما همیشه چیزی که می خورید مهم نیست بلکه زمان صرف آن نیز عامل مهمی در کنترل وزن شما است.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از شفقنا، افرادی که تمام وعده های غذایی خود را در ابتدای عصر تمام می کنند نوسانات کمتری را در گرسنگی تجربه کرده و چربی بیشتری را در مقایسه با کسانی که تمام طول روز در حال خوردن هستند می سوزانند.

این یافته مهم که نتیجه تحقیقی در دانشگاه آلابامای بیرمنگام است نشان می دهد که زمان بندی کالری های مصرفی واقعاً اهمیت دارد. حتی اگر زمان بندی وعده های غذایی خود را تغییر نمی دهید دست کم سعی کنید حتماً تا روشنایی روز آخرین وعده را میل کنید. شاید همه نتوانند همیشه رژیم غذایی خود را عوض کنند اما بیشتر افراد تا حدی بر زمان صرف غذا یا میزان غذایی که در هر وعده میل می کنند کنترل دارند.

اما دلیل اهمیت زمان بندی برای وعده های غذایی به خاطر وجود ساعت زیستی در بدن است که چرخه ای 24 ساعته را پیش می گیرد و کارهای معینی را در زمان های متفاوتی از روز به نحو بهتری انجام می دهد. مثلاً می دانیم که بهترین کنترل قند خون صبح ها اتفاق می افتد و به هنگام غذا خوردن انرژی که برای هضم غذا صرف می شود در صبح ها کمی بیشتر است.

این یافته ها که روی موش ها آزمایش شده بود در مورد 11 نفر نیز تأیید شد. به طوری که این افراد دو برنامه غذایی متفاوت را به مدت چهار روز در پیش گرفتند. در یکی از برنامه ها تمام غذا را میان ساعات 8 صبح و 2 بعد از ظهر خوردند و در دیگری برنامه متداول تری را انجام دادند یعنی از 8 صبح تا 8 شب. میزان کالری مصرفی نیز در هر دو برنامه یکسان بود.

این تغییرات بر میزان کالری که سوزاندند تأثیری نداشت اما وقتی شرکت کنندگان تمام غذای خود را زودتر تمام کرده بودند 6 درصد چربی بیشتری سوزاندند و سطح گرسنگی شان هم با وجود 18 ساعت بی غذا ماندن بین شام و صبحانه تغییری نکرد. شاید یکی از دلایل این اتفاق این باشد که وقتی بدن شما متوجه شود که تمام کالری های موردنیاز روز را به دست آورده است دیگر نیاز به گرسنه شدن ندارد.

همه معایب و مزایای «ایمپلنت» دندان

به گزارش بهداشت نیوز، با ورود فناوری کاشت ایمپلنت به ایران، امید بسیاری از مردم برای داشتن یکدست دندان سالم و زیبا تقویت شد. با وجود گرانی این نوع درمان، متقاضی کاشت ایمپلنت در ایران کم نیست. در هر حال، به تأیید پزشکان و متخصصان، ایمپلنت هم در میان روش‌های درمان و ترمیم دندان روشی کامل و بی‌نقص نیست.

*چه افرادی واجد شرایط ایمپلنت‌ هستند؟ آیا استفاده از این روش محدودیت سنی دارد

**افرادی که به دلایل مختلف مثل پوسیدگی دندان، بیماری لثه، ضربه، شکستگی و تصادفات و… دندان‌های خود را از دست داده باشند، واجد شرایط ایمپلنت یا کاشت دندان هستند. ایمپلنت باید در سنی که رشد فکی و استخوانی فرد مورد نظر کامل شده باشد، انجام گیرد؛ در خانم‌ها از ۱۶ و آقایان از ۱۸ سال به بالا انجام عمل کاشت دندان مانعی ندارد، به همین دلیل به‌طور مثال برای نوجوان ۱۲ ساله‌ای که دندان کرسی خود را، که بیش از سایر دندان‌ها در معرض پوسیدگی قرار دارد از دست می‌دهد، ایمپلنت توصیه نمی‌شود، بلکه باید با مراقبت و حفظ سلامت بافت‌های استخوانی و فکی و مدیریت فضا در آن ناحیه به دلیل تمایل دندان‌های اطراف به پرکردن آن، اجازه داد سن فرد به میزان مورد نظر رسیده و سپس ایمپلنت صورت بگیرد.

*در حال حاضر عمل ایمپلنتی که در کشور ما صورت می‌گیرد، تا چه میزان به سطح ممتاز کشور‌های توسعه یافته نزدیک است و چه تفاوت‌هایی نسبت به آن دارد

**انجام عمل ایمپلنت در ایران از سال ۱۳۶۹ آغاز شد. امروز از جهات کیفیت ابزار، وسایل و مواد مورد استفاده، ما هیچ کمبود و نقصانی نسبت به کشورهای توسعه یافته نداریم. هزینه ایمپلنت در ایران با سایر نقاط جهان قابل مقایسه نیست، البته من منکر گرانی آن برای مردم نیستم، ولی هزینه پایین ایمپلنت و حتی سایر موارد درمانی نسبت به کشورهای توسعه یافته، یکی از عوامل جذب توریست درمانی و بیماران سایر کشور‌ها است. بنابراین مدرن‌ترین و با کیفیت‌ترین خدمات دندانپزشکی روز دنیا در ایران ارائه می‌شود، که یکی از دلایل اصلی دستیابی به این خدمات، عزیمت پزشکان و دندانپزشکان به خارج از کشور و آشنایی آن‌ها با علم روز دنیا است.
**ما ۳۲ دندان داریم که اگر از دندان‌های عقل صرفنظر کنیم، ۲۸ عدد باقی می‌ماند. از این تعداد تنها ۸ دندان وجهه زیبایی دارد و به چشم می‌آید و سایر دندان‌ها این قابلیت را ندارند. نگاه به دندانپزشکی تنها از زاویه زیبایی، بهانه‌ای برای شرکت‌های بیمه به منظور شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت پرداخت هزینه‌ها است. توصیه همه متخصصان دندانپزشکی برای استفاده از ایمپلنت تنها جنبه زیبایی ندارد بلکه وقتی فردی دندان‌های خلفی خود را از دست می‌دهد، اینجا دیگر زیبایی مفهومی ندارد، اما برای حفظ حالت طبیعی آناتومی فک و جلوگیری از حرکت سایر دندان‌ها و پر کردن فضای خالی دندان از دست رفته، ایمپلنت توصیه می‌شود و همانگونه که می‌بینیم در این موارد، انجام عمل ایمپلنت کمک شایانی به حفظ سلامت دهان و دندان‌های سالم فرد خواهد کرد، بدون این‌که زیبایی به‌طور خاص مورد توجه باشد.

*ژنتیک فرد از یک طرف و ابزار‌ها و وسایل استفاده شده برای کاشت دندان از طرف دیگر، تا چه میزان به عمر و دوام ایمپلنت کمک می‌کند

**این موضوع در ابتدا به لوازم مورد استفاده جراح و تجربه او بستگی دارد. بهداشت دهان و دندان یکی از تأثیرگذار‌ترین عوامل است؛ در صورت عدم توجه به این موضوع، باکتری‌ها و میکروب‌ها در اطراف ایمپلنت جمع شده و عمر آن را کاهش می‌دهند.

*بسیاری از بیماران این سؤال را مطرح می‌کنند که ایمپلنت تا چند سال دوام خواهد داشت؛ در واقع کیفیت و استحکام دندان طبیعی اصلاً قابل قیاس با ایمپلنت نیست؛ اگر میزان مراقبت و حفظ سلامت ایمپلنت به‌‌ همان اندازه‌ای باشد که باعث آسیب رسیدن به دندان طبیعی شده است، طبیعتاً دوام زیادی نخواهد داشت.
**در حالت کلی مراقبت و نگهداری خود بیمار مهم‌ترین عامل بقا و طول عمر ایمپلنت است و نحوه عمل و کار جراح و مسائل ژنتیکی در وهله‌ بعدی قرار می‌گیرد. اثر مسائل ژنتیکی در مقابل تأثیر بهداشت دهان و دندان بسیار ناچیز است تا حدی که ما به مراجعانی که ادعا می‌کنند تمام اعضای خانواده‌شان دچار مشکل دندان هستند، متذکر می‌شویم که شما خانوادگی بهداشت ضعیفی دارید، البته توانمندی فرد جراح و دقت در عمل ایمپلنت هم تأثیر بسزایی دارد، به همین دلیل این اصطلاح رایج است که پزشک و بیمار همکارند و هر دو باید وظایفشان را به درستی انجام دهند، در غیر این صورت به نتیجه دلخواه نخواهند رسید.

*ایده آل‌ترین ایمپلنت درصورت رعایت بهداشت دهان و دندان و عمل مناسب توسط دندانپزشک، چقدر عمر مفید خواهد داشت

**ایمپلنت قابلیت ماندگاری و بقا تا پایان عمر و در تمام طول زندگی را دارد. مراجعانی داریم که ۲۰ سال قبل این عمل را انجام داده‌اند و کماکان از آن دندان ایمپلنت شده استفاده کرده و مشکلی هم ندارند.

*با توجه به شرایط آناتومیک فک، آیا تعداد ایمپلنت‌ها مشکلی پیش نمی‌آورد و از دید علم دندانپزشکی توجیه‌پذیر است

**در حالتی که تمامی ۲۸ دندان فردی ریخته باشد، برای هر فک باید نهایتاً ۸ عمل ایمپلنت انجام داده و ۱۴ دندان می‌توانند روی ۸ پایه کاشته شده قرار گیرند. برای برخی از فک‌ها که کوچک‌تر هستند، ۱۲ دندان کفایت می‌کند که نیاز به ۶ عمل ایمپلنت دارد. این میزان ایمپلنت مشکلی برای بیمار ایجاد نمی‌کند.

*چه افرادی نمی‌توانند از ایمپلنت به منظور جایگزین دندان از دست رفته خود استفاده کنند

**امکان دارد ایمپلنت را نتوان برای برخی از بیماران استفاده کرد، که دلایلی مانند کافی نبودن رشد استخوانی یا مثلاً دیابتیک بودن فرد دارد. یکی از ملزومات ایمپلنت، سلامت جسمی فرد است؛ به‌طور مثال افراد دیابتیک، سیگاری‌ها، افراد مبتلا به لوسمی، ایدز یا کسانی که کمبود استخوان دارند، کاندیدای خوبی برای ایمپلنت نیستند.

*دندان‌های طبیعی ما درطول زمان دچار تغییر رنگ می‌شود؛ آیا به دلیل این تغییر رنگ، دندان‌ یا پروتزهایی که با ایمپلنت در دهان ما کاشته می‌شوند، نیاز به تعویض در بلند مدت دارند

**با توجه به مواد غذایی مصرفی مثلاً چای و قهوه زیاد یا استعمال دخانیات، رنگ ریزه‌هایی روی دندان‌های طبیعی جمع می‌شود؛ از این منظر مشکلی پیش نمی‌آید، زیرا این رنگ ریزه‌ها به روی آن پروتز‌ها هم جمع می‌شوند و تفاوت خاصی ایجاد نمی‌شود و با یک جرم‌گیری به حالت اولیه باز می‌گردد اما برخی از تغییر رنگ‌ها با افزایش سن صورت می‌گیرد که دلایل بیرونی ندارد و جنبه درونی دارد، که در این تغییر رنگ نیاز به تعویض روکش در درازمدت احساس می‌شود.

*بسیاری از مردم در می‌انسالی دچار تحلیل لثه می‌شوند. در صورت بروز این معضل، آیا ایمپلنت قابلیت ترمیم یا تعویض دارد

**طبق بررسی‌های صورت گرفته دریافتیم که بعد از سال اول به میزان یک میلی‌م‌تر استخوان‌های اطراف ایمپلنت تحلیل می‌رود. ولی اگر تمام شرایط مناسب باشد و مراقبت به درستی صورت بگیرد، این میزان بعد از سال اول به ۱/۰ میلی‌م‌تر کاهش می‌یابد؛ البته این آمار قطعی و ثابت نیست و بسیاری از افراد همین میزان تحلیل را هم ندارند، بنابراین تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت در حدی نیست که نگرانی به دنبال داشته باشد؛ زمانی این اتفاق می‌افتد که لثه دچار بیماری شود و در این حالت ترمیم استخوان و استخوان‌سازی برای ایمپلنت مجدد لازم است.

*یک باور غلط بین عموم مردم جا افتاده که به دلیل ایجاد نشدن مشکل در دندان کاشته، نیازی به مراجعه به دندانپزشک احساس نمی‌کنند.
**یکی از مشکلات اساسی ما همین موضوع است. بیماران ۲ تا ۳ سال بعد از عمل ایمپلنت به ما مراجعه می‌کنند، ولی پس از این مدت این موضوع فراموش شده و دیگر هیچ پیگیری از سوی بیمار صورت نمی‌گیرد. متأسفانه مردم این نکته را نمی‌دانند که اگر در ایمپلنت مشکلی رخ بدهد یا بیماری خاصی اتفاق بیفتد، درد ندارد و فرد متوجه آن نمی‌شود؛ اگر به‌طور مداوم و مستمر به دندانپزشک مراجعه کنند و با معاینه و عکسبرداری از میزان سلامت خود مطلع شوند، آنگاه فرصت جلوگیری از مشکلات بزرگ‌تر وجود دارد. زمانی که مشکل ایمپلنت به استخوان فک و لثه نرسیده باشد؛ درمان بیماری امکان‌پذیر است.
**در کشور ما ۲۵ هزار دندانپزشک مشغول به کار هستند که ۱۰% آن‌ها متخصص و سایر آن‌ها عمومی هستند. تفاوت دندانپزشکی با سایر رشته‌های پزشکی این است که دندانپزشکان عمومی و دندانپزشکان متخصص با وظایف یکدیگر به خوبی آشنا هستند، بنابراین همه دندانپزشکان چه عمومی و چه متخصص با اصول کلی آشنایی دارند و تنها ممکن است در موارد مختلف تمرین کمتری نسبت به یکدیگر کرده باشند. در حیطه ایمپلنت تنها یک واحد مربوط به این درس در چارت دروس دانشگاه موجود است که طبیعتاً با آن یک واحد کسی نمی‌تواند در بازار کار صرفاً به ایمپلنت مشغول باشد؛ این کمبود باعث شده بازار آموزش ایمپلنت در خارج از دانشگاه بسیار داغ باشد، اما  امیدواریم با توسعه آموزش‌های دانشگاهی تئوری و عملی، روز به روز رشد بیشتری برای توانمند‌سازی دندانپزشکان عمومی و متخصص داشته باشیم.